Wout van Aert, de Belgische wielerster die bekendstaat om zijn kracht en kalmte op de weg, heeft zich openhartig uitgelaten over een van de moeilijkste momenten in zijn privéleven: de aanhoudende zwangerschapscomplicaties van zijn vrouw.
In een oprechte verklaring tijdens een interview onthulde Van Aert dat de weg naar het ouderschap niet zo soepel is verlopen als ze hadden gehoopt. Zijn stem, die normaal gesproken kalm en zelfverzekerd over wedstrijden en overwinningen spreekt, trilde lichtjes toen hij de emotionele tol beschreef die dit hoofdstuk van hem en zijn vrouw heeft geëist.
> “Het is moeilijker dan we dachten,” gaf hij zachtjes toe. “Je bereidt je voor op de vreugde, op de opwinding van het ouderschap… maar soms gooit het leven je uitdagingen die je je nooit had kunnen voorstellen.”
Het stel, dat eerder dit jaar hun zwangerschap aankondigde met overweldigende steun van fans, heeft zich sindsdien op de achtergrond gehouden. Volgens Van Aert waren de afgelopen weken gevuld met ziekenhuisbezoeken, slapeloze nachten en een constante mix van hoop en angst.
Toch benadrukte de renner, zelfs in het licht van alle onzekerheid, hoe belangrijk het is om sterk te blijven – niet alleen voor zijn vrouw, maar ook voor het kleine leventje waar ze allebei zo naar uitkijken.
> “We proberen positief te blijven en we zijn dankbaar voor elke kleine vooruitgang”, zei hij. “Er zijn dagen dat het echt zwaar is… maar liefde houdt ons vooruit.”
Aanhangers in de wielerwereld hebben sociale media overspoeld met bemoedigende berichten, gebeden en goede wensen voor het stel. Velen merkten op dat Van Aerts openheid over zo’n persoonlijke strijd de diepgang van zijn karakter laat zien – zowel als atleet als als mens.
Voorlopig heeft Van Aert om privacy gevraagd terwijl ze deze moeilijke tijd doorkomen, terwijl fans ongeduldig wachten op beter nieuws.
En hoewel hij niet veel meer zei, hadden zijn laatste woorden zowel gewicht als hoop – een weerspiegeling van een man die een heel ander soort strijd voert.
> “Het enige wat we kunnen doen,” fluisterde hij, “is blijven geloven.”
